BİR GÜN, BİR adam ellerini açıp yalvardı:
“Allahım! Benimle konuş!”
Tam o sırada bir çayırkuşu adamın bahçesinde en son şarkısını söylüyordu.
Ama adam çayırkuşuna kulak vermedi, ve devam etti yakarmaya:
“Allahım! Benimle konuş!”
Az sonra hava kapandı, gökgürültüsü ve şimşekle birlikte kuvvetli bir yağmur başladı. Fakat adam dinlemedi, yakarmaya devam etti:
“Allahım! Seni görmeme izin ver!”
O böyle yalvarırken, sağanak yağmur sona ermiş ve güneş bütün ihtişamıyla ışıklarını adamın evine kadar taşımaya başlamıştı. Fakat adam bu manzaraya aldırmadı bile. Her gün gördüğü birşey değil miydi bu?
Yalvarmaya devam etti adam:
“Bana bir mucize göster Allahım!”
O böyle yalvarırken, yakınlardaki evlerden birinden yeni doğmuş bir çocuğun ağlayışları geliyordu kulağına. Ama adam bunu da farketmedi.
Üzüntüden ağladı adam:
“Allahım! Cevap ver bana! Burada olduğunu bilmemi sağla.”
O ara, bir kelebek adamın koluna kondu, ama adam öbür eliyle kelebeği iteleyip kovdu. Ve ağlamaya devam etti:
“Allahım! Neden bana cevap vermiyorsun?”
(BAKIP GÖRMEK ARASINDAKİ FARKI ANLATAN KÜÇÜK Bİ HİKAYE…KALP GÖZLERİMİZ AÇIK OLURSA;RABBİMİZİ HEM DUYARIZ,HEMDE GÖRÜRÜZ…YARATTIKLARINDA MEVCUTTUR..)
