Biz kadınlar beddualıymışız bizler belirli bir yaştan sonra elimizde iğne, iplik, tığ, şiş hiç eksik olmaz o yüzden, belirli bir yaşa geldiğimizde ya anamız ya konu komşu baskısıyla da olsa birşeyler yapmaya başlarız okuyorsan okulun bittikten sonra yada tatil aralarında baskıyla yapmak istemesende illaki seni o yöne sürükleyenler olacaktır filancının kızı şunu yapmış seninle yaşı aynı sende yapsana der hep birileri ve bakmışsın ki elinde tığ bişiler yapmaya çalışıyorsun.
Bende böle konu komşu sayesinde aldım elime tığ ile ipliği daha hiç bişi bilmeden hangi ipin hangi tığ ile hangi ipten nasıl bişi yapıldığını bile bilmeden. Söyleyenlerin yanına gidip bana gösterirmisiniz diye ricaya gittiğimde ise kimse tek bir kelime söylemiyordu. Yardıma gelince kimse yaklaşmıyordu iki üç kişiye sordum baktım olmayacak ben dedim bu işi kendim neden yapamayayım kimseden sana hayır yok kızım otur uğraş ve yap. Belki benim gibi böle bu duruma düşüp sinirle yapmaya başlayanlar çoktur. Anneme eltisinin bohçada hediye getirdiği bir yastık vardı aldım onu önüme zincir çekmesini biliyordum Allahdan (doğuştan gelen bişi herhalde) o sinirle o örneği söktüm yaptım söktüm yaptım sonunda başardım başardım ama yaptığım her araya üç parmağım birden giriyordu 🙂 ve ilk dantelimi böylelikle yapmıştım belki hala bir yerlerde duruyordur annem atmamıştır kesin.
Şimdi ise örgü hariç öteki oya,dantel,nakış,dikiş hepsinden az çok bilgiliyim yapabildiklerimi yapmaya çalışıyorum.
Bizlerde birilerine baskı yapıp da dantel örgü yaptırmaya ne dersiniz.Çünkü o kişilerin şu anki benim yaşımda oldukları bir dönemdi sıra bana gelmiş olmalı 🙂
